In een tijd waarin het milieubewustzijn in de lift is, Wegwerpbare biologisch afbreekbare platen Gemaakt van suikerrietbagasse, bamboevezel of PLA (polylactinezuur) vervangen geleidelijk traditionele plastic producten. Maar de belangrijkste zorg van consumenten is altijd: voldoen deze producten die beweren "milieuvriendelijk" te zijn, echt voldoen aan de veiligheidsnormen van voedselcontactmaterialen?
Wetenschappelijke screening van grondstoffen van voedingskwaliteit
Echte biologisch afbreekbare platen voor voedselgebruik moeten worden geverifieerd door traceerbaarheid en migratie van grondstof. Neem reguliere materialen als voorbeeld:
Suikerrietvezels: suikerrietbagasse zonder pesticideresten moet worden gebruikt, en na druk op hoge temperatuur moet een plaat met een dichtheid van ≥1,2 g/cm³ worden gevormd om ervoor te zorgen dat bij het serveren van 80 ℃ hete soep, de migratie van zware metalen (lood , cadmium) is lager dan de EU EU 10/2011 standaard van 0,01 mg/dm².
PLA: Bio-gebaseerde kunststoffen afgeleid van maïszetmeel moeten worden gecertificeerd door FDA 21 CFR 177.1460 om ervoor te zorgen dat er geen schadelijke monomeren zoals caprolacton worden vrijgegeven wanneer verwarmd in een magnetron (≤110 ° C).
Een test van derden laat zien dat wanneer een compatibele PLA-dinerplaat wordt gebruikt om voedsel vast te houden met een pH-waarde van 2-11, de hoeveelheid gedetecteerde weekmaker slechts 1/200 van die van traditionele PVC-producten is.
Veiligheidsgevaarcontrole in het productieproces
De veiligheidsrisico's van afbreekbare dinerplaten zijn vaak verborgen in de verwerkingsverbinding:
Lijmselectie: bij het splitsen van bamboevezels, als ureumlijm met formaldehyde wordt gebruikt, worden carcinogenen vrijgegeven wanneer ze worden verwarmd. De nalevingsoplossing is om maïszetmeellijm of fysiek hete persen te gebruiken.
Waterdichte coating: om de olieweerstand te verbeteren, zijn sommige producten gecoat met PFAS (perfluoralkyl -stoffen). De Amerikaanse FDA heeft dergelijke "permanente chemicaliën" echter expliciet verboden om te worden gebruikt in voedselverpakkingen. Het alternatief is om bijenwas- of PLA -coating te gebruiken, wat de kosten met 30%verhoogt, maar ervoor zorgt dat er geen schadelijke stoffen worden vrijgegeven in contact met vet.
Sterilisatieproces: ozon -fumigatie kan de vezelkloof beter binnendringen dan ultraviolette sterilisatie en de resterende micro -organismen zoals E. coli regelen tot minder dan 10 CFU/g.
Grensvoorwaarden van gebruiksscenario's
De veiligheid van afbreekbare platen is nauw verwant aan de manier waarop ze worden gebruikt:
Temperatuurlimiet: de bovengrens van warmtebestendigheid van suikerrietvezelplaten is meestal 90 ° C en die van PLA -materialen is 110 ° C. Het overschrijden van de drempel zal structurele vervorming en zelfs ontleding van schadelijke stoffen veroorzaken.
Tijdrisico: als zure voedingsmiddelen (zoals citroensap) meer dan 4 uur worden vastgehouden, kunnen inferieure producten losse vezels en PLA -hydrolyse hebben, wat resulteert in de neerslag van microplastics.
Misleidende recycling: producten die worden geadverteerd als "composteerbaar" moeten duidelijk worden gemarkeerd als industriële compostering (vereist een omgeving boven 58 ° C) of thuiscompostering. Onjuiste classificatie zal leiden tot vervuiling van traditionele recyclingstromen.